• 28 Μαρτίου 2024,

Το μέλλον του Ταξί είναι στα «καθαρά» καύσιμα – Μια σπάνια φωτογραφία από την Καβάλα του 1978

 Το μέλλον του Ταξί είναι στα «καθαρά» καύσιμα – Μια σπάνια φωτογραφία από την Καβάλα του 1978

Ο ιδιοκτήτης Ταξί Γρηγόρης Αποστολίδης ανάρτησε φωτογραφία απεργίας του κλάδου, συμμετοχή της Καβάλας σε ένα γεγονός του 1978.

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μπροστά από το Διοικητήριο. Αφορμή η διεκδίκηση τότε της πετρελαιοκίνησης. Ο Γρηγόρης Αποστολίδης σχολιάζει τα περί κίνησης αυτοκινήτων με ηλεκτρικό ρεύμα:

Τα χρόνια περνούν σαν νερό. Νομίζω εχθές ήταν όταν ο πατέρας μου έκανε απεργία διαρκείας, όπως και όλη η επαρχεία την δεκαετία του 80 , για να έρθει και να νομιμοποιηθεί μετά από αγώνες η πετρελαιοκίνηση στα ταξί. Οι λόγοι τότε, ήταν λόγοι επιβίωσης.

Η τιμολογιακή διαφορά μεταξύ βενζίνης και πετρελαίου ήταν εξωπραγματική. Οι πετρελαιοκινητήρες έναντι στους βενζινοκινητήρες άντεχαν τότε σχεδόν τα διπλάσια χιλιόμετρα στο σύνολο τους, μέχρι την αντικατάσταση τους.

Η συντήρηση ήταν αμελητέα μπροστά στους τότε βενζινοκινητήρες που είχαν αλλαγή μπουζί , πλατίνες κάθε δύο μήνες περίπου ,σύμφωνα με τα χιλιόμετρα που διένυε το ταξί. Η κατανάλωση μέσο όρο των λίτρων καυσίμου σε αντίστοιχα χιλιόμετρα ήταν πάλι υπέρ του ντίζελ. Τα μοναδικά κατά, των ντίζελ , ήταν η αρχική τιμή του οχήματος η αντικατάσταση ή επισκευή κινητήρα και ο θορυβώδης κινητήρας που μπροστά στα οφέλη δεν μετρούσαν καθόλου για την επιλογή.

Σήμερα όμως τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά. Τα ντίζελ αυτοκίνητα λόγο των διεθνών αποφάσεων για τους ρύπους ανάγκασαν τους κατασκευαστές να ρίχνουν όλο το βάρος εκεί και με πληθώρα ηλεκτρικών αισθητήρων και έξτρα φίλτρων να ελέγχουν την όλη λειτουργία του κινητήρα .

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, ναι μεν καλύτερης καύσης και λιγότερων ρύπων, αλλά για να ανακαλύψεις την βλάβη στην πορεία πρέπει να πας στο μαντείο των Δελφών ασχέτως των σύγχρονων διαγνωστικών.

Ο ανταγωνισμός έφερε και το φαινόμενο των ραγδαία επιπρόσθετων ίππων που ηλεκτρονικά και αυτοί αυξομειώνονται στα ίδια γκρουπ κινητήρων και για να σηκώσουν τόσους κραδασμούς ήρθαν στη ζωή μας τα διαιρούμενα βολάν που πάσχουν τα περισσότερα αυτοκίνητα σήμερα.

Όλα αυτά μαζί με την σχεδόν ομόφωνη νοοτροπία των εταιριών για πιο “μαλακό” δούλεμα και ότι κάθε ανταλλακτικό έχει περιορισμένο χρόνο ζωής συν τις νέες καινοτομίες που εισήγαγε η εξέλιξη και οι διαφορές στα καύσιμα που τείνουν να εξαλειφθούν, έφεραν τα ντίζελ σε δεινότερη θέση προς τους βενζινοκινητήρες.

Από την άλλη μεριά ή εξέλιξη των “καθαρών καυσίμων” όπως το υγραέριο και το φυσικό αέριο, βελτιώθηκαν κατά πολύ και έδειξαν πολύ καλή συμπεριφορά και οικονομία απέναντι στα συμβατικά καύσιμα, ντίζελ και βενζίνης.

Οι εταιρίες βλέποντας τις παγκόσμιες αποφάσεις ρύπων, διαδοχικά η μία μετά την άλλη, με την πολιτική τους αποθαρρύνουν τους καταναλωτές για τους ντίζελ κινητήρες, και ρίχνουν το βάρος σε ηλεκτρικά, υβριδικά και ανακυκλώσιμα καθαρά καύσιμα στα οχήματα τους.

Για κάποιο λόγο που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ,εδώ στην Ελλάδα ενώ έπρεπε να υπάρχει μια κινητικότητα προς το φυσικό αέριο και να γεμίσει η χώρα πρατήρια και μάλιστα με επιδότηση αγοράς οχήματος από την ΔΕΠΑ όπως πριν λίγα χρόνια, βλέπουμε μια αλλαγή πολιτικής.

Καταστροφικής θα έλεγα μιας και ολοένα μελλοντικοί αγοραστές αποθαρρύνονται και στρέφονται σε άλλες λύσεις αφού το φυσικό αέριο προχωρά με ρυθμούς χελώνας.

Εκτός από την ίσως στοχευμένη πολιτική συμφερόντων, δεν μπορώ να δω άλλη λογική εξήγηση για το φαινόμενο αυτό.

Μετά και τις τελευταίες ειδήσεις για τα ηλεκτρικά επιδοτούμενα αυτοκίνητα είναι πλέον σίγουρο ότι κάποιοι μηχανισμοί στοχεύουν και μεθοδεύουν το αγοραστικό κοινό σε μια και μόνο κατεύθυνση , αυτή του ηλεκτρικού αυτοκινήτου.

Εδώ λοιπόν γεννάται το εύλογο ερώτημα. Είναι έτοιμη η αγορά της Ελλάδος να ανταπεξέλθει σε αυτό το νέο εγχείρημα;

Τι παγίδες να περιμένουμε αφού φάμε το τυράκι των συμφερόντων;

Κατά αρχάς θα πρέπει να πούμε ότι άλλες οι ανάγκες ενός ΙΧ ηλεκτρικού αυτοκινήτου και άλλες οι ανάγκες ενός ΕΔΧ Ταξί. Το ταξί θα πρέπει να έχει μεγάλη αυτονομία καυσίμου χωρίς περιορισμούς που θέτουν όλα τα ηλεκτροκίνητα.

Πρέπει σε βάθος χρόνου να κερδίσουν την αξιοπιστία της σκληρής μεταχείρισης και των χαμηλών τιμών των ανταλλακτικών. Πράγμα που πάλι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν προσφέρουν ακόμα. Δεν υπάρχει ούτε καν υποτυπώδες δίκτυο ανεφοδιασμού ταχείας φόρτισης σχεδόν πουθενά.

Με μια πρόχειρη μελέτη ακόμη και ο πιο αδαής μπορεί να δει ότι το μέλλον του ταξί είναι στα λεγόμενα καθαρά καύσιμα και όχι στα χολιγουντιανά ηλεκτρικά αυτοκίνητα του μέλλοντος.

Διαβάστε επίσης