Μισο-εγκλεισμός, βραδύς εμβολιασμός

Γράφει από το Παρίσι ο Μιχάλης Μαυρόπουλος

Σε τι χρησιμεύει στον Έλληνα αναγνώστη η περιγραφή της αλλοπρόσαλλης εφαρμογής του τελευταίου εγκλεισμού σε ορισμένες περιοχές της γαλλικής επικράτειας;  Πρωτίστως, στην ειδοποίηση και αποφυγή τους, ει δυνατόν των ιδίων καταστάσεων, που όπως διαβάζω στον αναπαραγόμενο από το ιντερνέτ τύπο των Αθηνών, θα μπορούσαν να λάβουν χώρα και στην Ελλάδα. Κυριάρχησαν και κυριαρχούν ακόμη στην εδώ επικαιρότητα, ένας προς το παρόν συζητήσιμος εγκλεισμός, η προεδρική αναγνώριση αργοπορίας και επέμβαση για (υποθετική) επιτάχυνση των εμβολιασμών, το «παράνομο» καρναβάλι της Μασσαλίας και, τέλος, η αλλαγή από τις 28 τρέχοντος της χειμερινής ώρας σε θερινή (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είχε αναγγελθεί).

Η αλαμπουρνέζικη εφαρμογή του λοκντάουν εντάξει σας το παραχωρώ (μπορώ να κάνω και αλλιώς;) γράφω την λέξη με ελληνικούς χαρακτήρες που προφέρεται και γράφεται, δυστυχώς, απ’ όλους στα αγγλικά, απετέλεσε  το πρώτο και κυρίως θέμα έντονης ειρωνείας και καυστικής κριτικής από μέρος του  τηλεοπτικού και έγγραφου Τύπου αλλά και από το ευρύ κοινό. Οι λόγοι γι’ αυτήν την κοροϊδευτική, θα έλεγα, στάση της κοινωνίας έναντι των  αντιφατικών κυβερνητικών περιοριστικών μέτρων είναι πολλοί, ένας όμως έγινε αντικείμενο εντόνου σαρκασμού: η ακατάληπτος σύνταξη του πιστοποιητικού μετακινήσεως συνταχθέν από το επιτελείο των γραφειοκρατών ενώ,αντιθέτως, η συνεχώς επεκτεινόμενη λίστα ανοίγματος των καταστημάτων έγινε δεκτή με σχετική ανακούφιση.

Το πιστοποιητικό εξόδου και παραμονής εκτός οικίας εδέχθη τόσες και τόσες δικαιολογημένες κριτικές μετά την πρώτη δημοσίευσή του στο ιντερνέτ (ο λαϊκός Τύπος ακόμη και η επίσημη τηλεόραση ξεσπάθωσαν εναντίον του) ώστε λίγες ώρες μετά, οι κυβερνώντες αναγκάστηκαν να το αποσύρουν και να το αντικαταστήσουν με ένα πιο απλοποιημένο σε μια σελίδα, διευκρινίζοντας ότι δεν είναι απαραίτητο όταν πρόκειται για μικρές αποστάσεις μη υπερβαίνουσες τα 10 χλμ.

Μετά την τροποποίησή του οι Γάλλοι είναι υποχρεωμένοι να το έχουν στην τσέπη τους μόνο από τις 7 μ.μ. (έναρξη απαγορεύσεως της κυκλοφορίας μέχρι 6 π.μ ώρα άρσεώς της). Πάλι καλά! Τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν γι’ αυτό το μπρός-πίσω του πρωθυπουργού που οι Γάλλοι δεν τον πολυεκτιμούν.

Στις λειτουργούσες μεσοβδομαδιάτικα λαϊκές αγορές μπορούσε να ακούσει κανείς διαλόγους σαν: -Πώς θέλετε να σεβασθεί κανείς τις ανακοινώσεις τους όταν οι ίδιοι από την μια στιγμή στην άλλη τις αλλάζουν;

Όσον αφορά την λίστα ανοίγματος των καταστημάτων, θετικώς σχολιασθείσα από τους καταστηματάρχες και τους καταναλωτές, υπέστη και αυτή, ευτυχώς, ανώδυνες αλλαγές. Ένα παράδειγμα μεταξύ άλλων: Τα κομμωτήρια και τα ανθοπωλεία καθορίζονταν ότι θα παρέμειναν κλειστά, εφ’ όσον δεν υπάγονταν στην κατηγορία πρώτης ανάγκης. Λίγες ώρες μετά την αγγελία των μέτρων, πληροφορούμασταν ότι θα παρέμειναν ανοιχτά.

Εξάγοντας συμπέρασμα από τον τελευταίο εγκλεισμό ότι το βιβλίο είναι είδος πρώτης ανάγκης –και πράγματι είναι- τα βιβλιοπωλεία παραμένουν ανοιχτά, πράγμα που εχαροποίησε πολλούς δεδομένου ότι άλλες μορφωτικές εκδηλώσεις (κινηματογράφοι και θέατρα παραμένουν κλειστά) δεν αρκούν για την ψυχαγωγία του κοινού και υπό αυτές τις συνθήκες το βιβλίο παραμένει απαραίτητο.

Εάν αναφέρθηκα λεπτομερώς στις αστοχίες και αντιφάσεις των προταθέντων μέτρων είναι για να σας τονίσω ότι η αμφιβολία για την καλή λειτουργία της κρατικής μηχανής εγκατεστάθη μακροχρονίως στο πνεύμα την Γάλλων.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Θυμάμαι ότι στις αρχές των ετών ’70, οι κρατικές υπηρεσίες δούλευαν  σαν καλοκουρδισμένο ρολόι αργά μεν αλλά αποτελεσματικά και κυρίως χωρίς αναντιστοιχίες με την υπάρχουσα πραγματικότητα. Με τον Μακρόν ως πρόεδρο, τα πράγματα άλλαξαν: το πλείστον του εισελθόντος προσωπικού στην κρατική μηχανή, νέο και άπειρο, δεν έχει εν ονόματι της ψηφιακής μοντερνοποιήσεως, τριβή και επαφή με την καθημερινότητα των απλών ανθρώπων και δίδει την εντύπωση ότι αρκείται μόνο σε αυτά που έμαθε από την φοίτησή του στις λεγόμενες μεγάλες σχολές και την επιδεξιότητά του στον χειρισμό της ψηφιακής προόδου, αγνοεί δε την ροή  των κανόνων της κοινωνίας. Εξ ου και το συχνάκις παρατηρούμενο αλαλούμ στις κυβερνητικές αποφάσεις, ιδίως σε ό,τι αφορά την κινητοποίηση για την επιτάχυνση του εμβολιασμού. Έτσι, ενώ μας προπαγανδίζουν ακαταπαύστωςτην γενίκευση του εμβολιασμού, ταυτοχρόνως ραδιόφωνο, τηλεόραση και εφημερίδες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου λόγω ελλείψεως εμβολίων. Προς το παρόν μεταθέτουν την παραλαβή νέων εμβολίων στα μέσα Απριλίου.

Από σήμερα λοιπόν Δευτέρα επέρχεται, ευτυχώς, με την άνοδο των θερμοκρασιών, η αλλαγή της ώρας για την οποία οι νέοι μεν είναι υπέρ διότι θα μπορούν να μένουν έξω με τους φίλους τους σχετικώς αργά, οι δε εργαζόμενοι είναι πιο επιφυλακτικοί, παρ’ όλον ότι δεν αποφεύγουν να την σχολιάσουν παιχνιωδώς: νύχτα, με τα χαράματα θα ξυπνούμε, με τον ήλιο θα δειπνούμε. Εάν κρίνω από τις  περυσινές αντιδράσεις των διαφόρων επαγγελμάτων, είναι οι οδοκαθαριστές που θα αρχίζουν από τα μαύρα χαράματα την δουλειά τους και κυρίως οι αγρότες – κτηνοτρόφοι που διαμαρτυρήθηκαν εντονότερα για την αλλαγή της ώρας διότι επηρεάζει το καθημερινό πρόγραμμα ασχολίας των αγροτών με τα βοοειδή τα οποία έχουν και αυτά… τις συνήθειές τους.

Τέλος, ένα άλλο πρόβλημα για την Γαλλία είναι οι διπλωματικές και στρατιωτικές σχέσεις Παρισίω – Βερολίνου. Σύμφωνα με την εβδομαδιαία έκδοση του σκωπτικού «Le Canard Enchaîné», οι Γερμανοί ζήτησαν από τους Γάλλους να τους ενημερώσουν στα μυστικά κατασκευής του μελλοντικού γαλλικού μαχητικού αεροσκάφους Ραφάλ (Rafale). Και αυτό διότι επιθυμούν να ξαναδημιουργήσουν, εκμεταλλευόμενοι την πείρα Ντασσώ, μια (πολεμική;) αεροπορία την οποία στερούνται από τα χρόνια ’40. Οι Γάλλοι δεν είναι σύμφωνοι διότι, τονίζουν, η χώρα τους οφείλει να κατασκευάσει μόνη της το μελλοντικό Rafale. Παρά ταύτα, ας σημειωθεί, ότι το Παρίσι ευρίσκεται πάνω σε αυτό το θέμα σε μειονεκτική θέση έναντι του Βερολίνου διότι, διευκρινίζεται, η Ισπανία συμμετέχει ήδη στην μελέτη του μελλοντικού αεροσκάφους. Μια αποδεχόμενη λύση θα ήταν, σύμφωνα με το Βερολίνο, ένας καταμερισμός εργασίας μεταξύ Airbus Γερμανίας, Airbus Γαλλίας και Airbus Ισπανίας. Πάντως, σύμφωνα με το σκωπτικό εβδομαδιαίο περιοδικό, ο αρχηγός του Α’ ΓΕΣ που ευρίσκετο την παρελθούσα εβδομάδα στο Παρίσι επεβεβαίωσε την τωρινή αποτυχία της γαλλο-γερμανικής στρατιωτικής συνεργασίας. Εδώ θα ήταν δυνατόν να προστεθεί και η γαλλογερμανική διαφορά αντιμετωποιήσεως των δηλώσεων Ερντοργάν για την Ανατολική Μεσόγειο…